Wiewiórczak trójbarwny

(daw. WIEWIÓRKA TRÓJBARWNA)

WYSTĘPOWANIE I ŚRODOWISKO

Zamieszkuje tereny Azji Południowo-Wschodniej, takie jak Półwysep Malajski, Sumatra, Borneo, wyspa Bangka, Archipelag Rhio, Sulawesi i Indie Wschodnie. Preferuje lasy nizinne, górskie i tereny uprawne.

AKTYWNOŚĆ

Wiewiórczak trójbarwny to zwinny, nadrzewny ssak, który wyróżnia się wspinaczką i skocznością. Ogon pomaga zachować równowagę podczas biegu
i wspinaczki, a podczas skoku może pełnić rolę steru. Aktywny w ciągu dnia, ale głównie o zmierzchu i świcie.

ODŻYWIANIE

Żywi się owocami, orzechami, nasionami, pąkami, kwiatami, owadami i ptasimi jajami. Podczas jedzenia wiewiórczak kuca, trzymając pokarm między przednimi łapami.

ROZMNAŻANIE

Okres godowy trwa cały rok, a jego szczyt przypada między czerwcem a sierpniem. Ciąża trwa około 40 dni. Rodzi się od 1 do 4 młodych.

WARTO WIEDZIEĆ

Trele i gwizdy w wykonaniu wiewiórczaka to sygnał zdenerwowania lub podekscytowania. Sygnał może być używany także do lokalizowania lub ostrzegania innych wiewiórek. Używają również swojego ogona jako flagi do przekazywania sygnałów społecznych.

• nazwa łacińska: Callosciurus prevostii
• nazwa angielska: Prevost’s Squirrel
• status zagrożenia: IUCN –Red List – LC – least concern/ mniejszej troski